بر بساط نکته‌دانان...

این شعر را احتمالا همه شنیده اید که

نماز بی ولای او عبادتی است بی وضو      به منکر علی بگو نماز خود ادا کند!

امروز در درس فقه، استاد بحث می‏کردند که برخی واجبات مثل دِین و بدهکاری بر عهده انسان قرار گرفته‏اند، و اثر خاصی هم بر این نکته بار می‏شود مثل این که اگر طرف مرد باید هزینه آن کار را از اصل مال به ارث مانده پرداخت کنند نه از سهم وارثین یا سهم خود میت.به همین مناسبت بحث دین  به این شعر اشاره کردند و فرمودند که این شعر که همه مداحان هم می خوانند، یک اشکال اساسی دارد زیرا اگر منکر علی بخواهد در همان حالِ انکار و بدون شیعه شدن نماز خود را قضاء کند که فایده ندارد چون باز هم باطل خواهد بود و اگر مستبصر شده و شیعه شود، دیگر لازم نیست که عبادات قبلی خود را قضاء کند و خداوند همان ها را می پذیرد، بنابر این خودشان فرمودند که بهتر است شعر را این طور بخوانیم که:

نماز بی ولای او عبادتی است بی وضو      به منکر علی بگو که دِین خود ادا کند

واشاره کردند که  ما عهد کرده ایم که شیطان نپرستیم و فرمانبردار او نباشیم و باید به این عهد وفا کنیم.

تذکر: مدتی است سوژه ندارم، شما ببخشید. البته فرمایشات استاد شنیدن دارد و خالی از لطف نیست.