بر بساط نکته‌دانان...

سلوک و طی طریق به حق را راه‏هایی گفته‏اند.
1. در روایات آمده است که بالاترین بلاها را انبیاء تحمل می‏کنند و سپس هر که به ایشان نزدیک‏تر است!

2. گفته‏اند که البلاء للولاء، بلا برای نزدیک شدن و قرب است و هر که مقرب‏تر است جام بلا بیشترش می‏هند تا باز هم مقرب‏تر شود.

3.اگر بتوانی در بلایی که انبیاء و اولیاء الهی کشیده‏اند شریک شوی، می‏توانی از همان بلا برای قرب بهره بگیری. به تعبیری بلا را اختیار کنی و سعی کنی که شریک باشی.

4. شرکت در مراسم حسین و ذکر حسین و خود را جای حسین و علی‏بن الحسین و اولاد الحسین و اصحاب الحسین گذاشتن تلاشی است برای شرکت در این بلا.

در فراز پایانی زیارت عاشورا سر به سجده گذاشته و خدای را به خاطر بلایی که بر حسین و خاندانش آمده است و به خاطر اندوه عظیمی که ما تحمل می‏کنیم شکر می‏گوییم. چرا که گامی در سلوک پش رفته‏ایم.

هر چه عشقت به حسین بیشتر باشد، بیشتر در بلا شریک می‏شوی و درد بیشتری به خاطر بلای حسین تحمل می‏کنی تا جایی که اگر ذکریا باشی از خدا می‏خواهی یحیایی به تو بدهد که سرش هم‏چون حسین بریده و در تشتی نهاده، به ظالمی هدیه برند تا تو در بلای حسین و بلای جد بزرگوار حسین شریک باشی. پس در این ایام هر روز باید گفت:

اللهم لک الحمد حمد الشاکرین لک علی مصابهم الحمد لله علی عظیم رزیتی اللهم ارزقنی شفاعة الحسین یوم الورود و ثبت لی قدم صدق عندک مع الحسین و اصحاب الحسین الذین بذلوا مهجهم دون الحسین علیه السلام.

برداشتی است که از سخنرانی‏های جناب میرباقری کرده‏ام.