سفارش تبلیغ
صبا ویژن

رمزی ز راز او

 در نوشته قبلی گفتم که نمی‌فهمیدم چرا عزاداری امام حسین (ع) با این شکوه برگزار می‌شود بدون این که کسی برای آن برنامه ریزی کرده باشد و همه چیز خود جوش است.

یک بار هم در جایی تبلیغ بودم و مردم سینه می‌زدند و خیلی از آن‌ها را می‌شناختم، که خیلی اهل تقید و تعبد نبودند، فکر کردم که این سینه زدن‌ها چه نتیجه‌ای دارد؟ وقتی که انسان به خیلی از واجباتش بی‌اعتناست. مدتی فکر کردم این فکر به خاطرم رسید که علت گناه انسان‌ها طبق روایات غفلت است و علت هدایت انسان‌ها تذکر و یاد خدا است. هر چه ذکر قوی تر باشد شیطان از انسان دورتر است. و انسان که ذکر می‌کند یعنی یاد حق را دردلش می‌آورد، این اثر مدتی در دل می‌ماند. در این میان اهل بیت(ع) خود را اسمای حسنای الهی نامیده‌اند.(اصول کافی ج1/ 144) در آیه قرآن هم آمده است که «خداوند اسمای حسنایی دارد، شما خدا را با این نام‌ها بخوانید». (اعراف/180) خلاصه آن که ذکر حسین به نوعی ذکر حق است و همان اثر را در دل انسان دارد. فایده عزاداری هم این می‌شود که بسیاری از مردم در همان حالت متوسط دین داری که بودند باقی می‌مانند ولااقل عقب‌تر نمی‌روند. و اگر به این ذکر ادامه دهند قطعاً حالت معنوی‌ آن‌ها بهتر خواهد شد. بعدها دیدم عارف بزرگ مرحوم آیت الله کوهستانی که نادیده‌هایی را دیده بود، در جایی فرموده بودند: « من در این سینه زدن‌ها اثراتی می‌بینم». (بر قله پارسایی ص189).