بر بساط نکته‌دانان...

یک وقتی در کلمات شهید بهشتی خوانده بودم که عرفان صحیح خانقاهش آهنگری‌هاست، خانقاهش بازی دراز است. این بازی دراز نام منطقه‌ای جنگی بود. یافتن مصداق برای این جمله کار آسانی نبود. اصطلاح عارف جنگجو را هم کلمات دکتر حسین نصر دیده بودم که مصداقش را عارفی از شمال آفریقا (احتمالا الجزایر)معرفی کرده بود. ولی آْن چه اونشان داده یک صوفی است که به اقتضای زمانه و وظیفه وارد دفاع از سرزمین خود شده بود. ولی من هر چه گشتم مصداقی روشن تراز امام ندیدم. امام به گونه‌ای با دنیا به مفهوم مادی و پست آن برخورد کرد که به تعبیر حافظ جز حیرتم نیفزود. بوده‌اند کسانی که هم چون عارف الجزایری برای مدتی از کنج عزلت خارج شده و با دشمن جنگیده باشند ولی این که کسی به تمامی مظاهر دنیا نزدیک شود و با آن تماس برقرار کند و در عین حال باز هم عارفش بخوانند و بدانند من نمی‌شناسم( البته اطلاعاتم کم است) . امشب برنامه صندلی داغ را می دیدم که آقای رحیمیان از اعضای دفتر امام خمینی میهمانش بود و از رقم‌های میلیاردی سال‌های دهه 60 در زندگی امام گفت که بسیاری هدیه به شخص ایشان می‌شد. در کنار آن وجوه شرعی می‌آمد و بیافزایید قدرت ایشان را بر برداشت از وجوه دولتی. در کنار این ارقام توجه کنید که امام به بالاترین مقام دنیوی یعنی ریاست بر یک کشور پر جمعیت و ثروت‌مند نیز رسید و بلکه برای دست‌یابی به این قدرت مبارزه کرد. در کنار این‌ها کسانی بودند که حاضر شدند جان خود را برای شخص امام (توجه کنید) فدا کنند. یعنی امام قدرت دیگری نیز داشت که بسیاری از سردمداران دنیا ندارند و آن اعتماد مردم به ایشان بود که هر چه می‌کرد کسی حتی به او شک نمی‌کرد.  دست او برای هر گونه بهره‌مندی از دنیا با تمام زوایایش( لعب و لهو و زینت و تفاخر و تکاثر در اموال و اولاد) باز بود ولی معجزه امام این‌جا خود را نشان داد. امام با اوائل طلبگی خود فرقی نکرد. آیا می‌توانید وارد دریا شوید و تا اعماق آن فرو بروید ولی آب شما را خیس نکند؟ باز هم به مدد حافظ :

آشنایان ره عشق در این بحر عمیق      غرقه گشتند و نگشتند به آب آلوده

این که این عرفان چگونه به دست می آید داستان دیگری است ولی شاید بتوان ریشه آن را  در کلمات خود امام  که برگفته از قرآن است جستجو کرد عمل به موعظه خداوند که فرمود برا ی خدا قیام کنید دو نفری، یا تنها.