قدر شناسی!
احتمالا همه میدانید و خبر دارید که سایتهایی هستند که قیمت سایت و وبلاگ شما را تعیین میکنند یعنی میگویند که سایت شما چه قدر میارزد. بنگاههایی هم هستند که قیمت ماشین و خانه شما را تعیین میکنند. زرگرها هم قیمت جواهرات را. راستی آدمی خودش چه قدر میارزد؟ اصلاً سیستمی، شبکهای، ینگاهی، جایی... هست که قیمت انسانها را تعیین کند؟ بعضیها قیمتشان بیش از یک اسکناس نیست، بعضیها قدری بیشتر میارزند، بعضیها مال و جانشان را فقط به قدر بهشت میفروشند. و البته روشن است که شاید خیلیها بخواهند قدرشان بیشتر باشد و خود را گران بفروشند، ولی آیا هر آدمی به قدر بهشت خدا میارزد؟ آیا ما آدمها متفاوت نیستیم؟ و قدر و قیمت متفاوتی نداریم؟ به نظرم شب قدر این امکان را به همه ما میدهد تا قدر خودمان را بدانیم. یعنی بدانیم که اصلاً چه قدر میارزیم. این انسان مستعمل و آلوده با یک انسان دست اول و نیالوده چه قدر تفاوت دارد؟ و اگر بعضی کارها را نکرده بودیم چه قدر میارزیدیم. خدا امشب از بندگانش قدرشناسی و قدردانی میکند و روشن است که این قدردانی به اندازه قدر هرکس است. یکی از بهترین کارها در شب قدر این است که ابتدا قدر خود را بدانیم و خود را بسنجیم. نیم ساعت یا بیشتر درباره خودمان فکر کنیم و خودمان قدر خودمان را بشناسیم. بعد از خریدار بخواهیم که ما را بیش از قدر واقعیمان قدربنهد. راهش را هم نشان داده است. والمستغفرین بالاسحار... استغفار باعث میشود که مثل روز اول شویم. مثل روزی که از مادر متولد شدیم و خداوند ما را پیش خرید کرد به قیمت بهشت به شرطها و شروطها. رسول اعظم الهی به عایشه فرمود در شب قدر بگو الهی انک عفوّ تحب العفو فاعف عنی