سفارش تبلیغ
صبا ویژن

فرایند حذف روحانیت!!

آیا روحانیت به مرور مضمحل شده و از جامعه ما رخت می‏بندد؟

طلبگی و ماجراهای بعد از دوم خرداد و مطالعه مطالب جامعه شناسی و تاریخ و نیز مباحث دین شناسی و سکولاریسم و سکولاریزاسیون به ضمیمه مشاهده رفتارهای برخی از دوستان طلبه  باعث به وجود آمدن این سوال در ذهن من شد که آینده روحانیت چه می شود؟

من با پاسخ این سوال، هم می‏خواستم بدانم به عنوان یک طلبه در آینده چه جایگاهی دارم و هم علاقمند بودم بر این اساس، تحلیلی تئوریک از تغییرات جامعه داشته باشم و بر همین اساس جهت گیری مطالعاتی خود را مشخص کنم.

از زمان رضاخان، فرایند به حاشیه رفتن روحانیت از عرصه اجتماعی آغاز شد. این فرایند با فشار حاکمیت و زور دولت، شروع و با تغییرات اجتماعی ادامه یافت و بلکه گسترده‏تر شد. ثبت اسناد، قضاوت، اداره اوقاف، تحصیل و تدریس که عمدتا در اختیار روحانیت بود به مرور  به نهادهایی تحت نظارت دولت درآمد و طلاب فراوانی با تغییر لباس (اختیاری یا اجباری) وارد حاکمیت شدند. انقلاب اسلامی بسیاری از این نهادها را به روحانیت بازگرداند ولی به روشی جدید و نه قدیمی، یعنی سیستم، دولتی و حکومتی باقی ماند ولی افراد روحانی و ملبس به عبا وعمامه جای کت و شلواری ها را گرفتند. به علاوه که بسیاری از نهادهای سیاسی نیز حضور روحانیون را تجربه کردند. با آغاز برنامه های گسترده توسعه در جمهوری اسلامی، به تدریج همان اتفاقی در حال رخدادن است که رضاخان پهلوی در پی آن بود. آیا روحانیت به مدرسه ها و مسجدها بازمی گردند؟ با انتخاب سید محمد خاتمی در خرداد 1376 و حاکم شدن تکنوکراتها و هژمونی تفکراتی که روشنفکری دینی نامیده می شدند عرصه بر روحانیت تنگ‏تر شد. مجلس هفتم و نیز دولت نهم ظاهراً خلاف این فرایند است ولی با توجه به تعداد شرکت کنندگان در انتخابات مجلس هفتم و نیز آرای پایین بسیاری از نمایندگان این مجلس(1) نمی‏توان به این اتفاق  خوش‏بین بود. از سوی دیگر روشن است که امروز دیگر روحانیت جزو گروه‏های مرجع درجه اول مردم به شمار نمی‏آید و مردم اگر چیزی از آن‏ها بپرسند فقط سوال دینی از ایشان می پرسند و بیش از این هم انتظاری ندارند. البته این فرایند علل فلسفی و جامعه شناسی گوناگونی دارد که من وارد آن نمی شوم.

اگر این تحلیل صحیح  باشد به نظر شما آینده روحانیت چه می شود؟ آیا این فرایند همان سکولاریزاسیون نیست؟ آیا این فرایند را باید پذیرفت و تسلیم آن شد؟ اگر نه، راه مقابله با آن چیست؟ خوشحال می شوم اگر در این بحث شرکت کنید.

تذکر: من نه اعتراضی به جمهوری اسلامی دارم، و نه به سید محمد خاتمی و مشارکت، بلکه فقط دنبال جواب سوال خودم می‏گردم. 

(1). بنابر گزارش اداره کل فرهنگی مجلس 212 نماینده کمتر از 50 % آرای شرکت کنندگان را به دست آورده اند. و در ضمن کل شرکت کنندگان هم چیزی حدود 50 % بودند.


یک شعر و یک نکته

این شعر را احتمالا همه شنیده اید که

نماز بی ولای او عبادتی است بی وضو      به منکر علی بگو نماز خود ادا کند!

امروز در درس فقه، استاد بحث می‏کردند که برخی واجبات مثل دِین و بدهکاری بر عهده انسان قرار گرفته‏اند، و اثر خاصی هم بر این نکته بار می‏شود مثل این که اگر طرف مرد باید هزینه آن کار را از اصل مال به ارث مانده پرداخت کنند نه از سهم وارثین یا سهم خود میت.به همین مناسبت بحث دین  به این شعر اشاره کردند و فرمودند که این شعر که همه مداحان هم می خوانند، یک اشکال اساسی دارد زیرا اگر منکر علی بخواهد در همان حالِ انکار و بدون شیعه شدن نماز خود را قضاء کند که فایده ندارد چون باز هم باطل خواهد بود و اگر مستبصر شده و شیعه شود، دیگر لازم نیست که عبادات قبلی خود را قضاء کند و خداوند همان ها را می پذیرد، بنابر این خودشان فرمودند که بهتر است شعر را این طور بخوانیم که:

نماز بی ولای او عبادتی است بی وضو      به منکر علی بگو که دِین خود ادا کند

واشاره کردند که  ما عهد کرده ایم که شیطان نپرستیم و فرمانبردار او نباشیم و باید به این عهد وفا کنیم.

تذکر: مدتی است سوژه ندارم، شما ببخشید. البته فرمایشات استاد شنیدن دارد و خالی از لطف نیست.


فرق ما با مرده شورها

یکی از مباحثی که در مورد ایمان مطرح است این است که آیا ایمان فقط علم و معرفت است یا عنصر دیگری نیز در آن دخالت دارد، بسیاری ایمان را علم همراه با بناء قلبی می‏دانند. یعنی صرف علم یقینی کافی نیست یکی از مثال‏هایی که در این مورد گفته می‏شود این است که اکثر مردم وقتی با مرده‏ای مواجه می‏شوند با این که می‏دانند مرده و است هیچ تحرکی ندارد باز هم می‏ترسند که کنار مرده تنها بمانند و یا شب را تا صبح با جنازه‏ای به سر ببرند. در حالی که مرده شورها در این زمینه مشکلی ندارند و نه با یکی که با چند جنازه هم یکجا می‏مانند. علت آن را هم همین می‏دانند که مرده شور باور دارد و دیگران باور ندارند در حالی که هر دو یقین دارند. پس ایمان صرفا دانستن نیست. و حفظ کردن ادله اثبات خدا نمی‏تواند تنها عامل ایمان آوردن باشد، هر چند ایمان بدون علم هم محقق نمی‏شود و بیشتر توهم است تا ایمان.

 این نکته را قبلا هم شنیده بودم ولی امروز به مناسبتی  استادم حضرت آیت الله شبیری زنجانی مدظله العالی در درس فقه به آن اشاره کردند و از نامه امام به مرحوم حاج سید احمد خمینی هم شاهدی آوردند. بهانه‏ای شد که برای شما هم بنویسم.


حسنک و کوکب خانم مدرن

گاو ما ما میکرد .
گوسفند بع بع میکرد .
سگ واق واق میکرد .
و همه با هم فریاد میزدند حسنک کجایی ؟؟؟؟

شب شده بود اما حسنک به خانه نیامده بود . حسنک مدت های زیادی است که به خانه نمی آید . او به شهر رفته است و در آنجا شلوار جین و تی شرت های تنگ به تن میکند . او هر روز صبح به جای غذا دادن به حیوانات جلوی آینه به موهای خود ژل می زند .
موهای حسنک دیگر مثل پشم گوسفند نیست چون او به موهای خود گلت می زند .


دیروز که حسنک با کبری چت میکرد کبری گفت که تصمیم بزرگی گرفته است . کبری تصمیم داشت حسنک را رها کند و دیگر با او چت نکند چون او با پترس چت میکرد . پترس همیشه پای کامپیوترش نشسته بود و چت میکرد . پترس دید که سد سوراخ شده اما انگشت او درد میکرد چون زیاد چت کرده بود . او نمیدانست که سد تا چند لحظه ی دیگر می شکند . پترس در حال چت کردن غرق شد .


برای مراسم دفن او کبری تصمیم گرفت با قطار به آن سرزمین برود اما کوه روی ریل ریزش کرده بود .ریز علی دید که کوه ریزش کرده اما حوصله نداشت .ریز علی سردش بود و دلش نمی خواست لباسش را در آورد . ریز علی چراغ قوه داشت اما حوصله درد سر نداشت . قطار به سنگ ها برخورد کرد و منفجر شد . کبری و مسافران قطار مردند . اما ریز علی بدون توجه به خانه رفت .
خانه مثل همیشه سوت و کور بود .الان چند سالی است که کوکب خانم همسر ریز علی مهمان ناخوانده ندارد او حتی مهمان خوانده هم ندارد . او حوصله ی مهمان ندارد . او پول ندارد تا شکم مهمانها را سیر کند .

او در خانه تخم مرغ و پنیر دارد اما گوشت ندارد .


او کلاس بالایی دارد او فامیل ها ی پولدار دارد .


او آخرین بار که گوشت قرمز خرید چوپان دروغگو به او گوشت خر فروخت . اما او از چوپان دروغگو گله ندارد چون دنیای ما خیلی چوپان دروغگو دارد به همین دلیل است که دیگه کتابهای ما از اون قصه های قشنگ ندارد !!

توجه: مدتی پیش این مطلب رو توی یه وبلاگ به اسم شبهای استرالیا خوندم، خوشم اومد و نگهش داشتم برای روزی که مطلبی برای نوشتن نداشتم. نخواستم توش دست ببرم.


امتحان وزن و پیر بابا!!!

امروز بعد از کلاس‌های صبحم دنبال سفارش‌های خرید دخترم بودم که دیدم یکی از این امتحان وزن‌های کنار خیابان روی ترازویش کاغذی چسبانده و با خط درشت تایپ شده بود که آیا بعد از یک ماه روزه گرفتن خود را وزن کرده‌اید؟  وزن خود را امتحان کنید! من هم که دنبال سوژه بودم به ذهنم رسید همین را توی وبلاگ بنویسم و  بعد هم طبق معمول نتیجه گیری اخلاقی و باقی قضایا... لابد شما هم انتظار دارید بگویم خوب است ما هم از نظر اخلاقی خود را بعد از ماه رمضان بسنجیم تا معلوم شود که در این ماه آیا به خدا نزدیک شده‌ایم یا نه؟ خوب اشکالی ندارد که این کار را بکنید ولی من می‌خواستم توصیه  کنم که اتفاقا باید قبل از ماه رمضان این کار را بکنید. زیرا کسی که بعد از ماه رمضان خودش را وزن می‌کند باید بداند که قبلش چند کیلو بوده وگرنه امتحان وزن ثمری ندارد، پس یادتان باشد از این به بعد ابتدا قبل از ماه رمضان خودتان را بکشید و بعد از ماه هم وزن خود را پیدا کنید، با یک تفریق ساده معلوم خواهد شد که کم شده‌اید یا زیاد، البته از نظر  وزنی. ناگفته نگذارم که وضعیت معنوی و رابطه با خدا را هم می‌توان به همین صورت اندازه گرفت فقط جمع و تفریقش کمی سخت‌ و زمان‌بر است. و این فرق را هم دارد که باید وزنتان بیشتر شود نه کمتر، چون در قیامت هر کس که میزانش خفیف باشد جایگاهش هاویه است و کسی که میزانش سنگین باشد در زندگی رضایت‌مندانه‌ای خواهد بود. در حدیث هم آمده که خودتان را وزن کنید قبل از آن که وزنتان کنند.
بعضی‌ها هم هستند که آن‌قدر وزنشان زیاد است که به جای لنگر کشتی آفرینش از آن‌ها استفاده می‌شود یعنی نه تنها خودشان با امواج جابجا نمی‌شوند بلکه دیگران را هم حفظ می‌کنند. مثال خیالی‌اش همین پیربابای سریال الیاس. و بالاترش سکان السموات و الارض. اگر وزنتان را نتوانستید زیاد کنید به این لنگر‌ها آویزان شوید، آب شما را نخواهد برد. مطمئن باشید.


من شاکی‏ام

خدایا من شاکی‌ام

من شکایت دارم، از خودم از نفسم، از قلبم ، از شیطون، از چشمام، من از همه شاکی‌ام

من از نفسم شکایت دارم، از این موجودی که همش به من دستور می‌ده سراغ بدی‌ها برم، وقتی می‌خواد خطا کنه از همه سبقت می‌گیره، همه‌ی حرصش به گناهه، دائم کاری می‌کنه تو رو ناراحت کنه، ای خدااااا  این نفس من به جاده‌ی هلاکت کشونده، کاری کرده من پیش تو بی ارزش و خوار از بین برم، مریضی‌های فراوون، آرزوهای بلند، با کمی سختی صدای ناله‌ی این نفس به شکایت بلند می‌شه و کمی که روزگارش خوش می‌شه دیگه به کسی محل نمی‌ذاره، میلش دنبال بازی و حواس‌پرتیه، سرشار از اشتباه و ندانم کاری، برای گناه کردن عجله داره ولی به توبه کردن که می‌رسه امروز و فردا می‌کنه.

خدایا من شاکی‌ام از این دشمنی گمراهم می‌کنه و از این شیطونی که از راه به درم می‌کنه، سینه‌مو با وسوسه پرکرده و قلبمو با وهم و خیالات احاطه کرده، من از این شیطون شکایت دارم که دنیا رو به چشمم قشنگ نشون میده و فقط موقع هواپرستی منو کمک می‌کنه، وقتی‌ام  که می‌خوام یه کار خوبی بکنم که اطاعت تو باشه بین من و اون کار خوب فاصله می‌اندازه.

خدایا ... من از این قلبی که مثل سنگ سفت شده شکایت دارم، از این قلبی که دائم با وسوسه این ور و اون ور می‌شه، از این قلب زنگ زده و قفل شده.

خدایا من از چشمام‌ هم شاکی‌ام، این چشایی که دیگه از تو نمی‌ترسن، مثل دو تا چشمه خشک شدن و نمی‌تونن گریه کنن، دو تا چشمی که دائم دنبال چریدنن.

خدایا من دیگه نیرو ندارم دیگه توانایی جنگیدن با اینارو ندارم، مگه تو یاری کنی.

خدایا اگه تو منو نگه نداری من از دست بدبختی‌های دنیا هیچ راه نجاتی ندارم.

خدایا تو رو به حکمت بلندت و به خواسته‌ت که نافذه قسم می‌دم کاری کنی من فقط جایی باشم که احسان تو اون‌جاست، خدایا منو هدف فتنه‌ها قرار نده، خدایا کمکم کن تا بر دشمن غلبه کنم. روی رسوایی‌ها و عیب‌هام پرده بکش، از بلاها نگهم دار و از گناه حفظم کن. خدایا تو رو به رأفت و رحمتت قسم.

برداشتی آزاد از مناجات الشاکین امام سجاد علیه السلام. امشب که شب بیست و سومه و شب قدر، این شکایت رو پیش خدا مطرح کنید. وکیل هم بگیرید. خدا قاضی خوبیه و از همه بهتر حکم می‌کنه.