سلام

من هم معتقدم روند پرشتاب مدرنيزاسيون، به طور طبيعي به سكولاريسم مي‏انجامه. يعني دين را به تدريج از عرصه جامعه كنار مي‏زنه و به تبع آن دين‏شناسان را. هر چند كه دينداران به عنوان شهروندان معمولي (نه به عنوان ديندار) و به تناسب تخصصشان، مشكلي براي ادامه حضور در عرصه‏هاي مختلف نخواهند داشت البته مادامي كه دينداري ايشان مزاحمتي با شرايط مولود مدرنيته نداشته باشد. رضاخان هم اگر درك صحيحي از ماهيت مدرنيته داشت، ننگ دين ستيزي را به نام خود ثبت نمي‏كرد و به جاي آن بر سرعت مدرنيزاسيون مي‏افزود. امروز جز ابواب طهارت و صلاه و صوم و حج و كمي هم خمس، كداميك از ابواب فقهي مورد توجه جامعه است؟ آيا قراردادهاي بيع و اجاره، مطابق مقررات شرعي تنظيم مي‏شود يا با تمسك به معاطات و مصالحه، خيال همه راحت شده؟ چند درصد از متدينان با قانون شفعه آشنا هستند؟ تا حالا كسي از شما در مورد مسائل شفعه سؤال كرده؟ متدينان هم كه سراغ روحانيت مي‏روند، فقط از مسائل عبادات فردي مي‏پرسند. تا ما بيايم اضلاع گوناگون مدرنيسم را عميقا اسلامي كنيم، خيلي دير شده ... نمي‏دانم اما با اين روند، خدا كنه كه در آينده دين و دين‏شاسان، به امري تشريفاتي تبديل نشوند. و البته كه نبايد تسليم اين جريان شد چرا كه نتيجه قطعي آن تحريف اساس دين است. چنين مباد. اما جه بايد كرد؟ باشد وقتي ديگر. از مطلب تأمل‏انگيزت، متشكرم. ياعلي مدد.