با عرض شرمندگي اين آخرين کامنتمه .

عبارت زير نظر من در مورد زنهاي خونه دار و مادرها رو کاملا مي رسونه :
"در واقع اول آدمها مقدس مي شن و بعد اشيا . فکر مي کنم آدمها ، خيلي ساده ، به اين خاطر مقدس مي شن که کارهاي خوب انجام مي دن . يا بهتر بگم کارهايي که به شدت خوبند . وقتي که کاري رو که شديدا خوب باشه انجام بدي انگار يه چراغ توي روحت روش کرده اي . وقتي بازم کار خوب انجام بدي مي شه دو چراغ ، مي شه سه چراغ ، صد چراغ ، هزار چراغ . گمونم توي روح تاجي هزار تا چلچراغ روشنه . تقريبا تمام کارهايي که تاجي مي کنه خوبه . زن هاي خونه دار هم همين طورند . واسه همينه که به نظر من همه ي زنهاي خونه دار مقدس اند ."

نقل از رمان "من گنجشک نيستم" آخرين اثر مصطفي مستور

قصدم بگو مگو نبود . كامنتاي شما از بهترين كامنتاييه كه توي وبلاگ من گذاشته ميشه و هميشه از ديدنشون خيلي خوشحال مي شم. نظرات شما به عنوان يه بزرگتر برام خيلي ارزشمنده .

موفق باشيد ...