سلام و خيلي خيلي ممنونگمان مي‏كنم مشكل وقتي زياد شد كه آينده نوشته را منتشر كرد. كه خودم هم در درستي اين كار شك داشتم ولي نه از جهتي كه شما اشاره كرديد. من دغدغه‏ام شخصي بود/ بمانددرباره اصل انتقادتان كه خودم هم احتمال مي‏دادم چنين وضعي پيش بيايد و حتما عده‏اي كه خوش ندارم خوششان خواهد آمد و برعكس برخي كه خوش دارمشان دلگير خواهند شد. ولي فارغ از اين كه اين نوشته چقدر اثر دارد يعني يناي دفاع ا زكارم را فعلا ندارم اصل سخنم با شما اين است كه واقعال از دست مصلحت دلگيرم و خسته. آنقدر حقيقت در طول زندگي‏ام در پاي مصلحت قرباني شده كه ديگر خيلي پرواي خوش آمدن يا نيامدن ندارم و دلم مي‏خواهد گاهي و فقط گاهي حقيقت را بدون نگراني از مصلحت بگويم. اميدوارم اگر تقصيري كرده‏ام خداوند خط رحمت خويش بر آن بكشد و خود مي‏داند كه خواسته‏ام تضعيف دين و حكومت ديني نيست اما درشت گويي كساني را بر نمي‏تابم / به نصايح خيرخواهاني چون شما بسي نيازمندميا علي مدد