سلام
گرچه مطلب تعريف يک نوع فرايند سکولاريسم در جامعه است. ولي نوع برداشتتون که عبارت باشد از اينکه دينداري از نظر کيفيت عميقتر ميشود به نظر درست است چون در زمان ظهور حضرت ولي عصر(عج) افراد مومن اندکند ولي ايمانشان فوق العاده است.

منظورم از فشار همان پذيرش موجودي است به عنوان مولا که تو در قبال او مکلف به انجام و يا ترک برخي امور ميشوي و اين در نقطه مقابل خودمحور بودن انسان در نگاه مدرن است...

جالب بود، البته به اعتقاد من زماني ميشه به دينداري در زمان مدرن اميدوار بود که بتوان هسته دين را از پوسته دينداري سنتي بيرون کشيد و عرضه کرد، البته به نظرم همه مناسک ديني هم دچار آفت سنت گرايي نشده و نميتوان دين را خالي از مناسک دانست. اين فشاري هم که مناسک بر انسان وارد ميکنند نکته مهمي است اصولابايد اين فشار باشد يانه؟ و آيا نميتوان گفت که بخشي از دين همين فشارهاست وقابل حذف شدن نيست؟!