خب جالبه! شما ميگيد بحث سر مردها نيست!؟ تو رابطه دونفره به فرض مظلوم حقوقش را بدونه يا ندونه وقتي نتونه چيزي را عوض کنه چه اهميتي داره که به زندگيش با رضايت ادامه بده يا نده "البته متوحه عرض شما هستم که نفر اول شايد اصلا اين را ظلم ندونه" که البته قبول ندارم آدمها هميشه ظلم را ميفهمن متنها خودشون را تسکين ميدهند : با مقايسه شرايطشون با ديگران، اميد به جبران در جاي ديگه ، و يا شايد حس انتقام را هميشه تو دلشون ميپرورانند! در هرحال چون زن جنس ضعيف است در مقابل مرد مردها بايد عوض بشن تا رضايت واقعي براي زنان در زندگي حاصل بشوند والا اين رضايت ها نسبي است ...