يا حليم
سلام بر شما
اول از همه خوشحالم که اين وبلاگو پيدا کردم !بر بساط نکته دانان جالبه
دوم اينکه : هر دو نظريه هم کاستي دارن هم خوبي !رضايت و حل و فصل شدن و در هر صورت کنار هم بودن - که به نظرم واقع بيني بالاتري داره اين نوع کنار هم بودن - خوبي نظريه اول هست . خوبي نظريه دوم هم به اينه که با مشاور به صورت تلفني و پنهان از چشم خانواده و اطرافيان صورت مي گيره و در واقع دامنه ي اختلاف به خانواده کشيد نشده .
در کل گذشت و محبتي که تو نظريه اول ديده ميشه قابل ستايشه و قهر کودکانه اي که تو نظريه دوم ديده ميشه خنده دار !!و غيرقابل کاربردي...
بُرشي که در" نرمي "تو زندگي مشترک مخصوصا از طرف زن هست رو نميشه با هيچ رفتار ديگه اي قياس کرد . به نظرم زنها از لحاظ رواني و تربيت همسر به شيوه دلخواه ، بسيار قدرتمندترند از مردها ! اما با عجله و زودرنجي قابليتهاي خود را فراموش مي کنند و در نتيجه افسرده مي شوند .
رستگار باشيد
اللهم عجل لوليک الفرج