جناب اسکندري

به نظر من بايد روش علمي در هر رشته مورد توجه قرار گيرد

تنها علمي که در عرصه عمل مهم جلوه کرده است فقه است.وبقيه علوم ديني اگر به اين عمل و عمل گرايي ضربه بزنند مورد هجوم فقها قرار ميگيرند.

فقه اسلامي به واقعيت خارجي کاري ندارد وتنها به دنبال حجت شرعي است.

ودربدست آوردن حجت شرعي احتياط حرف اول وآخر را ميزند حتي وقتي اصول فقه را زير ورو ميکنيم خيلي جاها علما به نظرياتي ميرسند که در مقام عمل جرات به فتوا ندارند.وباز هم احتياط واحتياط

در اين فضا علومي مثل کلام ،فلسفه ،تاريخ دين و....با روش علمي مخصوص خود نميتوانند خيلي پر و بال بگيرند .البته اين نکته هم نبايد فراموش شود که علومي که روش عقلي دارند وضع بهتري از فقه ندارند.چرا که در احتياط نجات نهفته است ولي در حريت عقل مسير بس خطرناک و تاريک است.

نتيجه اينکه :مسير اين دينداري اگر به مسخ بينجامد آيا گريزي هست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

ومنتقدان آيا مسيري جز روشنفکري اصطلاحي پيش رو دارند؟؟؟؟؟؟؟