قال علي (ع) : طوبي لمن كان عيشه کعيش الکلب ففيه عشرة خصال فينبغي ان يکون کلها في لمؤمن.

اميرالمؤمنين (عليه السـلام) مي فرمايند: خوشا به حال کسي که زندگيش مثل زندگي سگ باشد!!! در سگ ده خصلت پسنديده است که مؤمن به داشتن آن سزاوارتر است.

الف) ليس له مقدار بين الخلق و هو حال المساکين.

سگ در ميان مردمان ، قدر و قيمتي ندارد که اين حال «مساکين» است.( مؤمن به دنبال شهرت و انگشت نمائي نيست )

ب ) ان يکون فقيرا ليس له مال و لا ملک و هو صفة المجردين.

سگ مال و مِلکي ندارد که اين صفت «مجردين» است.( مؤمن به دنيا دلبستگي ندارد )

ج) ليس له مأوي معلوم و الارض کلها له بساط و هو من علامات المتوکلين.

خانه و لانه اي مشخص و معيني ندارد و هر جا كه رود همان جا را خوابگاه خود سازد و همه زمين بساط اوست كه اين از نشانه هاي «متوکلين» است.( مؤمن به فکر ويلا و برج هاي سر به فلک کشيده نمي باشد).

د ) ان يکون اکثر اوقاته جائعا و هو من علامات الصالحين.

اغلب اوقات گرسنه است و اين عادت «صالحين» است.( مؤمن شکم پرست و هميشه به فکر شام و نهار الوان نمي باشد ).

ه) ان ضربه صاحبه لا يترک بابه و هو من علامات المريدين . اگر صد ضربه تازيانه از صاحب خودش بخورد، در خانه او را رها نمي کند و اين صفت «مريدين» است.(مؤمن به اين و آن دست دراز نمي کند).

و ) لا ينام من اليل الا القليل و ذلک من اوصاف المحبين.