بر بساط نکته‌دانان...

امروز رئیس جمهوردر جشن تکلیف سیاسی جشن اولی‌ها شرکت کرد. چند روز پیش مجلس سن رأی دهندگان در انتخابات شوراها را به 18 سال افزایش داد. و من هر قدر فکر کردم نفهمیدم چه دلیلی می‌تواند این کار را توجیه کند. بنابر آموزه‌های دین اسلام هر فرد مکلفی حق و بلکه وظیفه دارد دیگران را امر به معروف و نهی از منکر کند و این امر به معروف می‌تواند شامل حال بالاترین مقام  کشور هم بشود. یعنی یک نوجوان 15 ساله می‌تواند رهبر و رئیس جمهور و سایر مسؤولین کشور را نقد کرده و مورد امر و نهی شرعی  قرار دهد، ولی بنابر مصوبه مجلس همین جوان حق ندارد چند نفر را برای اداره شهر خودش انتخاب کند. ای کاش نمایندگان مجلس هنگام تصویب این قانون نگاهی هم به تصاویر شهدای دفاع مقدس می‌انداختند و سن آن‌ها را به یاد می‌آوردند و نیز آن‌هایی را که شناسنامه خود را دست کاری کردند تا بزرگتر شوند و جبهه بروند. بر یک پسر 15 ساله دفاع واجب است ولی رأی دادن چه؟
یادم هست برخی می‌گفتند مگر یک نوجوان 15 یا 16 ساله چه می‌فهمد؟ و من فکرمی کردم اگر نمی‌فهمید واجبات هم به او تعلق نمی‌گرفت. و نیز اگر این نکته معیار باشد باید همه بی ‌سوادها و کم سوادها را از رأی دادن محروم کنیم و اصلا بگوییم کسانی می‌توانند رأی بدهند که حداقل لیسانس داشته باشند!!!.
داستان وقتی جالب‌تر می‌شود  که همین نوجوان حق انتخاب خبرگان برای تعیین رهبری و نیز ریاست جمهوری را دارد، یعنی فهمش اینقدر می‌کشد ولی برای شوراها چنین نیست، احتمالا برای این که شورا مهم‌تر از رهبری و ریاست جمهوری و مجلس است. مگر این که قصد این جماعت این باشد که در سایر انتخابات هم همین کار را بکنند. دراین صورت باید گفت نظر آقایان این است که بهتر است نوجوانان مشغول بازی با کامپیوتر و ول گشتن توی خیابان و فوتبال و عکس محمد  رضا گلزار و ...  باشند و سیاست را به بزرگتر‌ها واگذار کنند. بچه را چه به این فضولی‌ها.
این کاش رئیس جمهوری که برای انگشت نگاری از آمریکایی‌ها واکنش نشان داد و درباره برخورد با بد حجابی موضع گرفت در این باره هم چیزی می‌گفت. من همین امروز یکی از برگه‌های تبلیغاتی‌اش را می دیدم که گفته بود کسی که دنبال پیشرفت و تحول است حتی اگر به جوانان اعتقاد نداشته باشد باز هم باید از نیروی آنان استفاده کند. امیدوارم احمدی نژاد هم جوانان را فضول نداند.