سفارش تبلیغ
صبا ویژن

نقد حجاب نمره ای

 

«دانشجویان در دانشگاه نمره می‌خواهند و برای کسب این نمره هر صحبتی را گوش می‌دهند، لذا می‌توان به آنها این تذکر را داد که چنانچه حجابشان را رعایت کردند این اجرای قانون در نمره و انضباط آنها تاثیرگذار است».

جملات فوق را آیت الله جنتی گفته‌اند در نماز جمعه تهران. در سایت دین آنلاین هم نقد گونه‌ای بر سخنان ایشان نوشته‌اند. که خلاصه آن است که روش ایشان منتهی به ترویج ریاکاری در جامعه می‌شود.

زاویه دید من به این مساله کمی متفاوت است.

نقطه اصلی در تفاوت این دو نگاه به نظرم نه مساله حجاب است نه مساله ریا. تفاوت اصلی در نوع نگاه به دین و هدف از دین و حکومت دینی است.

اگر بخواهیم مثل پایان‌نامه‌های دانشگاهی به مساله نگاه کنیم. دینداری یک پرسش اصلی دارد و بسیاری پرسش‌های فرعی. نوع پاسخی که این دو نگاه به پرسش اصلی می‌دهند زاویه‌ای ایجاد می‌کند که در یک طرف آن آیت الله جنتی و همفکران ایشان قرار می‌گیرند و در ضلع دیگر، منتقدان ایشان از جمله نویسنده نقدگونه فوق.

پرسش آن است که هدف اصلی خداوند از فرستادن دین و در پی آن هدف از برپاکردن حکومت دینی چیست؟

احتمالا پاسخ آیت الله جنتی این باشد: اجرای احکام الهی، اقامه حدود، اقامه صلاة ، امر به معروف و نهی از منکر و ... .

و احتمالا پاسخ منتقدین ایشان و از جمله من این است: تربیت انسان دین‌دار.

من گمان می‌کنم هدف اصلی، کمال انسان است نه صرفا اجرای احکام. اجرای احکام اگر به تربیت انسان منتهی نشود گمان نمی‌کنم ارزشی داشته باشد.

پ ن: این نگاه یک نگاه تحلیلی است و واجد هیچ نوع توصیه‌ای در فهم فقهی و نیز اجرای احکام نیست.

 


کتابم منتشر شد

بالاخره بعد از کش و قوس‌های فراوان کتابم منتشر شد

آرایه‌های عرفی بر آیه‌های قدسی

با عنوان فرعی

بررسی نسبت مبانی کلامی و فقهی شیعه و اهل سنت با فرایند سکولاریزاسیون

اصل این کتاب در واقع رساله‌ای بود که به عنوان پایان نامه سطح سه حوزه نوشته بودم و سال 88 دفاع کردم.

کتاب توسط نشر ادیان منتشر شده است.

پ ن : اینجا توضیحی درباره محتوای کتاب آمده است

متن پشت جلد :

دین از بارگاه قدس به دامن عرف می‌آید تا عرفیان را زیستنی قدسی بنماید و در بازگشت، ایشان را با خود همراه کرده و ساکن عالم قدس کند. دین در این مسیر گریزی و گزیری از این که همرنگ اهل عرف شود ندارد. پس با ارمغانی مناسب مذاق عرف به میهمانی‌شان می‌رود، بر سفره‌هایشان می‌نشیند و همزبان و هم صحبت‌شان می‌شود و گاه به آیین ایشان سلوک می‌کند. میزبان نیز میهمان را لباسی از جنس لباس خود می‌پوشاند و به آرایه‌هایی از آنچه خود می‌پسنند آذین می‌بندد. اکنون این مشابهت، امر را بر کسانی مشتبه کرده که عرف چیست و قدس کدام است و مباد آن که راهبر بود اکنون در عقب سر مانده و پیرو شده باشد.

این نوشتار تلاشی است برای بازشناسی مولفه‌های عرفی در آیین قدسی اسلام و نقش آن‌ها در قدسی کردن عالم عرف.

آرایه‌های عرفی بر آیه‌های قدسی- طرح جلد