چرا "پايتخت" جذاب است؟درباره ي يک خانواده ي "معمولي" ايراني در يک برزخ ترانزيتيهمه گويا با هم درگيرند و به هم دروغ هاي مصلحتي مي گويند ولي دورهمي با همين خصلتها خوش اند. نه مي توانند باهم باشند و نه مي توانند دوري هم را تحمل کنند. خانواده هاي "معمولي" ايراني عقل هاي بزرگ ندارند ولي با همين عقل کوچکشان مسائل روزمره شان را حل ميکنند و اين حل مساله گاهي مثل پت و مت تو را مي خنداند. پدربزرگ توهم دارد، در اسطوره هاي پهلوانان محلي اش باقي مانده و با خاطره هاي ازلي خود دلخوش است. جوانترها هم با اين توهمات کنار آمده اند... خانواده معمولي ايراني مدام در حال گذار است؛ فرمان را به فيلسوفي سپرده که از چين تا ترکيه ملغمه اي از لفاظي هاي خنده دار را آموخته و دست آخر به يک چيني دلباخته است. البته زن چيني گويا به درد خانواده ميخورد تا آنجا که مي داند براي هرکدام از اعضاي خانواده چه غذايي مناسب است...در خانواده معمولي ايراني به طور متوسط عقل زنها بيشتر از مردها کار ميکند. البته شايد دليلش اين باشد که کارگردان زير دست همسرش که تهيه کننده سريال کار ميکند.اين وسط ما به "اوس موسي" دل خوش کرده ايم؛ او بلد است با يک صلوات دعواها را فيصله بدهد يا با يک ذکر ديگر موجودات خرافه اي ديگر را فراري بدهد و پيچيدگي ها را به "قسمت" حواله دهد. او در ميان نسل جديد بيش از ديگران به پدربزرگ شبيه است... اعضاي خانواده به اندازه ي لازم دين دارند البته نه آنقدر که مزاحم زندگي شان باشد! خانواده ي "پايتخت" براى خانواده هاي ايراني جذاب است چون "معمولي" است!او در عين اينکه مدام در حال گذار و آواره است گويا آموخته دم را غنيمت بشمارد و در عين خانه خرابي در برزخ ترانزيتي خود خوش باشد و خوش بگذراند.*پ ن: البته معتقدم روش هاي نشانه شناختي براى توضيح محصولات تصويري کافي نيستند.?*پ ن2:توجه کنيد اينها حرفهاي کارگردان سريال درباره ي خانواده ي ايراني است نه حرفهاي من.
(اينم ياداشت يکي از برادران نور چشمي به نام وحيد يامين پور)
