ميبينيد که چگونه او خود محکوم به مسخ نمودن بنيانهاي نظري اسلام شده است؟ در هرمنوتيک و مثلا اصول فقه ما روش هايي را براي تفسير ذکر کرده اند که دست آدميزاد براي تفسير معاني خيلي گشوده نباشد، اما با رعايت همان ها نيز با پاي جوياي حقيقت معناي "متن" لنگ و زبان بيان اصول دين الکن شده است. امام حي و حاضر و ناظر از همين رو ضرورت ميگيرد که با مدد از ايمان عامه به آنان يادآوري کند که هر حکمي در اسلام به چه معني، کجا و چگونه به کار ميايد.

به راستي چه کسي ميتواند از پس اين سوال برايد که با دين تاريخي ، و تفسير ديني، چگونه ميتوان معامله اي اصيل نمود وقتي اساساً اصلي معلوم نيست؟