بر بساط نکته‌دانان...

گاهی بین اخباری که می‌بینیم و می‌شنویم، خبرهایی یافت می‌شود با این مضمون که فلان عالم سنی یک فتوای عجیب و غریب صادر کرده است که مثلاً زن و مرد همکار می‌توانند با هم محرم شوند یا این که سنی‌ها باید همه شیعه‌ها را بکشند و یا این که خریدن برخی میوه‌ها برای زن‌ها حرام است و از این قبیل‌ سخنان بی‌ارزش... امروزه با گسترش وسائل ارتباطی و خبر رسانی به ویژه عرصه نامحدود اینترنت(هر چند ما تو ایران نوع محدود شده‌اش رو داریم) این گونه فتواها خیلی سریع‌تر رسانه‌ای می‌شوند. من نمی‌دانم هدف منتشر کنندگان این گونه اخبار در ایران چیست، آیا هدفشان این است که به نوعی نقطه ضعفی از سنی‌ها بیان کنند یا به هر حال به شیعیان بگویند که طرف مقابل منطقی این‌گونه دارد یا هر هدف دیگر ... اما به نظرم باید به این  نکته توجه داشته باشیم که ما وقتی می‌توانیم یک گروه یا یک مذهب را به اندیشه‌ای منتسب کنیم، که اکثریت آن قوم به آن معتقد باشند، و نمی‌توان به صرف فتوای یک نفر که معلوم نیست از کجا ناشی شده، همه معتقدان به باورهای اهل سنت را متهم کرد یا حتی به نوعی مورد طعن قرار داد. در همه ادیان و مذاهب چنین افرادی یافت می‌شوند که برای خود حرفی خاص دارند و از قضا در بین اهل همان مذهب هم مورد انکارند. اگر کسی بخواهد فتاوای عجیب و غریب و نادر را از علمای شیعه جمع کند و در بین سنی‌ها پخش کند، به گمانم چندان دست خالی بر نخواهد گشت. و مگر همین امروز در حوزه علمیه با فتواهای آقای صانعی کسی موافق است؟ با قاطعیت می‌توان گفت اکثریت مطلق علمای قم سخنان ایشان را قبول ندراند، بنابر این نمی‌توان جار و جنجال راه انداخت که مثلاً شیعه قائل به برابری دیه زن و مرد است. همین یکی دو روزه عکس کسی را در یک سایت دیدم که خود را پاپ می‌داند و پاپ واتیکان را قبول ندارد. به نظرم گفتگوی بین مذاهب و ادیان راهی بهتر از این دارد. به جای مچ‌گیری می‌توان به تفاهم نزدیک شد و نقد عالمانه را بر فضای گفتگو حاکم کرد.

پی نوشت: قصد من از بردن نام آقای صانعی نه ردّ ایشان است نه قبول، فقط مثال زدم. وبلاگ من جای بحث اجتهادی نیست.