امام صادق(ع) و هویت شیعه
سال گذشته شب شهادت امام صادق(ع) قرعه سخنرانی در جلسه دوستان به اسم من خورد.
خلاصه حرفم این بود که ما انسا‌ن‌ها هویت‌های گوناگونی داریم یکی‌اش هم هویت دینی و مذهبی. این تعبیر بار ارزشی ندارد البته. عناصری در شخصیت و رفتار و باورهای ما تشکیل دهنده این هویت مذهبی هستند. در این بین آن‌چه اتفاق می‌افتد تلاش برای تمایز هویت ما با هویت دیگران است. گاه ممکن است این تلاش به بیراهه کشیده شود. و مثلا برگزاری مراسم عید الزهرا بشود جزو نشانه‌های شیعه.
شکل گیری هویت مذهبی یک جامعه بستر خاص خود را دارد. آن شب گفتم که دوران حضرت صادق(ع)، به علت گسترده شدن ممالک اسلامی و ارتباط با سایر ملل و آزادی حاکم بر جامعه علمی و ترجمه آثار علمی کشورها و اقوام دیگر، حضور بردگان سایر ملل و .... دوران تعامل و تبادل فرهنگی بوده و به خاطر فضای ایجاد شده شیعه در حال هویت‌یابی است.
به نظرم رسید که یکی از برنامه‌های آن حضرت شکل‌دهی و اصلاح هویت شیعه است. تا این هویت صرفا بر اساس تمایز با دیگران شکل نگیرد. یعنی شیعه صرفا نه سنی نباشد.
بخشی از روایاتی که از حضرت درباره شیعه و ویژگی‌های آن نقل شده را در ادامه منبر خواندم.
نهی از غلو، دعوت به تقوا، گذشت از بدی دیگران، ... مضمون احادیث بود.
شیعه ما نیست کسی که در شهری با هزاران سکنه زندگی کند و در آن شهر از او باتقواتر یافت شود.
برای دیدن احادیث می‌توانید به میزان الحکمه احادیث 9928 تا 9986 مراجعه کنید.