بر بساط نکته‌دانان...

محمد سعید حنایی کاشانی را از روی نوشته‏هایش می‏شناختم. اهل فلسفه است. و بیشتر مترجم .(یک کتابش را همین امروز خریدم) تا این که سایتش را هم دیدم و گاهگاه سری به آن می‏زنم. یکی دو روز پیش مطلبی دیدم با عنوان در مجلس روحانیان که بد نبود و آن جا گفته بود که طلبه ها دو گروهندیا خیلی خوب و با معرفتند یا بسیار متکبر و بی رحم و عبوس و ... و چیزی در همین حدود و حد وسط هم ندارند. فکر کردم که چرا آدمی که کارش فلسفه است باید آدم‏ها را این طور سیاه و سفید دسته بندی کند و هیچ حد وسطی هم قائل نشود؟ به نظرم آمد بعضی وقت‏ها کارهای ما یا بعضی از ما طلبه ها احساسی در دیگران ایجاد می‏کند که نتیجه‏اش همین است. هر چند حنایی کاشانی هم می‏داند که قضاوتش دقیق نیست ولی بنده خدا با احساسش چه کند؟ به هر حال از اهل فلسفه چنین سخنی بعید بود.

این هم آدرس مطلب خودتان بخوانیدhttp://fallosafah.org/main/weblog/item_view.php?item_id=50